Ψυχή και διαχειρισμός του "Κάρμα"




Αγαπητές φίλες,
αγαπητοί φίλοι,

η Ψυχή του καθενός μας, αποτελεί μία "ομούσια τω Θεώ" ευλογημένη έκφραση της Θεϊκής Δημιουργίας, που βάση του Θεϊκού Σχεδίου και της Ελέυθερης Βούλησης ("Σχέδιο της Ψυχής") ενσαρκώνεται στον υλικό κόσμο για να πάρει κάποια βιώματα ή εμπειρίες και να εξελιχθεί απαραίτητα, ώστε κάποτε να επιστρέψει εκεί, απ΄ όπου προέρχεται και να συγχωνευτεί με Αυτόν, που τη δημιούργησε κατ΄ εικόνα Του, δηλαδή με το ΘΕΟ "Πατέρα και Δημιουργό", πετυχαίνοντας τότε τη Θέωσή της.
 
Όταν η Ψυχή διέρχεται τα κατώτερα επίπεδα της Θεϊκής Δημιουργίας (ξεκινώντας, καθώς "κατεβαίνει", από το λεγόμενο "αιτιατό επίπεδο" - τα άλλα δύο είναι το λεγόμενο "αστρικό" και το "υλικό") της προσδίδεται ο Νούς ως απαραίτητο εργαλείο για να "πορευτεί", να βιώσει τις εμπειρίες, τα αισθήματα, τα συναισθήματα, κτλ. και να εξελιχθεί.

Η Ψυχή με τη σειρά της "εξοπλίζει" το νου με τη λεγόμενη "Συνειδητότητα", δηλαδή με την επίγνωση ότι η Ψυχή είναι μία αυτόνομη "ανώτερη Θεϊκή Δημιουργία" με μία συγκεκριμένη αποστολή στα κατώτερα επίπεδα της Θεϊκής Δημιουργίας (δηλ. στο αιτιατό, αστρικό και υλικό επίπεδο), προκειμένου ο νους να καταλάβει, ποια είναι η αποστολή της Ψυχής, τι θέλει αυτή να βιώσει στην εκάστοτε "κάθοδό" της και να τη βοηθήσει κατάλληλα σε αυτό της το εγχείρημα, πρωτού αυτή επιστρέψει ξανά στα ανώτερα επίπεδα της Θεϊκής Δημιουργίας, προκειμένου να "θεωθεί".

Οι ροπές, οι τάσεις και οι καταβολές του νου, καθώς επίσης τα ένστικτα και οι επιθυμίες του παρακινούν την Ψυχή στο "Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος", δηλαδή σε αυτό που αποκαλούμε "ΚΑΡΜΑ".

Όλες οι φιλοσοφικές τάσεις και όλοι οι λαοί αποδέχονται το Συμπαντικό Νόμο του Κάρμα, δηλαδή της σχέσης μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος. Ο λαός μας λέει: "ό,τι σπείρεις θα θερίσεις" και "αν κάνεις το καλό, το καλό θα σου έρθει πίσω, αν κάνεις το κακό, κακό θα σε βρει".

Το Κάρμα δημιουργείται στην άνθρωπινη Ψυχή από τις δραστηριότητες στις οποίες την οδηγεί ο νους που της έχει προσδοθεί, και αποτελεί την αιτία, αλλά και την αναγκαιότητα που η Ψυχή ενσαρκώνεται, φεύγει (μετά το θάνατο προς το "αστρικό" ή το "αιτιατό" επίπεδο) και ξαναενσαρκώνεται στο υλικό επίπεδο (δηλαδή σε ένα άλλο ανθρώπινο σώμα).

Η Ψυχή δεν μπορεί να επιστρέψει στα ανώτερα πνευματικά επίπεδα και να θεωθεί, όσο το "καρμικό της υπόλοιπο" είναι "χρεωστικό", δηλαδή, όσο η Ψυχή χρωστά ανταπόδοση στο Σύμπαν ή σε άλλες Ψυχές, με άλλα λόγια, όσο η Ψυχή πρέπει να διαχειριστεί, να διευθετήσει ή να ξεχρεώσει το (αρνητικό της) Κάρμα στο οποίο την έχει υποβάλλει ο νους από την στιγμή που της προσδόθηκε !!!

Χωρίς να θέλουμε να επεκταθούμε σε πολύ βαθιά πνευματικά πεδία, αξίζει να αναδείξουμε ότι όλοι οι άνθρωποι ερχόμαστε στη Γη σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον, με μία συγκεκριμένη (καρμική) αποστολή, η οποία ναι μεν αποτελεί έκφραση της Ελεύθερης Βούλησης της ενσαρκωμένης Ψυχής, αλλά συνδιαμορφώνεται από την αναγκαιότητα να υπάρξει ένας κατάλληλος καρμικός διαχειρισμός και να διευθετηθεί ή να ξεχρεωθεί το κάρμα του παρελθόντος, δηλαδή οι επιθυμίες, οι επιλογές, οι υποσχέσεις και οι υποχρεώσεις της Ψυχής από προηγούμενες ενσαρκώσεις της!

Συνήθως οι Ψυχές κατεβαίνουν στον υλικό κόσμο "κατά αγέλες" και συναντιώνται σε μία χρονική περίοδο, σε μία συγκεκριμένη κοινωνία ή οικογένεια, είτε γιατί γνωρίζονται από παλιά και έχουν συμφωνήσει να ξαναβρεθούν για να διαχειριστούν και να διευθετήσουν το κάρμα τους, είτε γιατί στο περιβάλλον που ενσαρκώνονται αισθάνονται οικεία, γιατί αυτό τους είναι γνώριμο και έτσι επιλέγουν εκ νέου να εξελιχθούν εκεί.
Έτσι μπορεί δύο ή περισσότεροι άνθρωποι να ξανασυναντηθούν σε μία καινούργια ενσάρκωση, αν δεν πρόλαβαν ή δε μπόρεσαν να βιώσουν ή να ολοκληρώσουν αυτά που ήθελαν ή ξεκίνησαν να κάνουν σε περασμένες ζωές! Μπορεί να ξανασυναντηθούν σε μία νέα ενσάρκωση για να διδάξει, να στηρίξει, να προστατέψει, να αγαπήσει, να συγχωρέσει ή ακόμα και να πληγώσει ο ένας τον άλλον.
Είναι δε σύνηθες φαινόμενο, να πεθαίνει ένας παππούς και να ξαναγεννιέται ως παιδί του πρώην εγγονιού, γιατί δε θέλει η Ψυχή του να αποχωριστεί το συγκεκριμένο σόι, να ξανασυναντιώνται δύο άνθρωποι για να παντρευτούν (επιτέλους) ή/και να τεκνοποιήσουν, αν αυτό δεν κατέστη δυνατό σε προηγούμενες ζωές (και άρα αποτελεί απωθημένο των Ψυχών τους), να συναντά κάποιος εκείνον που "παλαιότερα" είχε πληγώσει, αδικήσει, εκμεταλευτεί, σκοτώσει, κτλ, με σκοπό να εισπράξει από εκείνον "ίδιο" ή "ανάλογο" συναίσθημα με αυτό που ο ίδιος (ο "άδικος") είχε "σπείρει" σε προηγούμενη ζωή, κτλ.
 
Με βάση τα παραπάνω ο πνευματικός άνθρωπος οφείλει να διακρίνει την αποστολή ή Σχέδιο της Ψυχής του, που αποτελεί ένα "συμφωνημένο συνονθήλευμα" παλιών ή/και καινούργιων επιθυμιών, εμπειριών, δοκιμασιών, εργασιών και εξετάσεων στον Υλικό Κόσμο.
Έτσι η Ψυχή για να μπορέσει να εγκαταλείψει τα επίπεδα της κατώτερης Θεϊκής Δημιουργίας και να θεωθεί, πρέπει επιτέλους να αποδείξει, όχι μόνο ότι διακρίνει την αποστολή της στην εκάστοτε ενσάρκωση, αλλά και ότι είναι σε θέση να διαχειριστεί και να διευθετήσει επάξια το κάρμα της, ότι ξέρει και μπορεί να φέρει σε πέρας τη συγκεκριμένη καρμική αποστολή της, να περάσει τις πνευματικές και συμπαντικές δοκιμασίες που έχει αναλάβει, και εντέλει, να ξεχρεώσει ολοκληρωτικά το αρνητικό καρμικό της υπόλοιπο, εφόσον αυτό ακόμα υφίσταται !!!